Bo-dag!

Vandaag is het precies een jaar geleden dat we Bo in onze armen mochten sluiten. In ons hart zat ie natuurlijk al veel eerder, al vanaf het moment dat we van hem hoorden en zijn eerste foto’s zagen. Maar nu was het dan ook helemaal echt, waren we echt de pappa en mamma van Bo. Oh, wat waren - en zijn - we blij met en trots op ons manneke.

We kunnen het ons nog herinneren als de dag van gisteren en dat moment zullen we ook nooit vergeten, de eerste ontmoeting. Wij stonden nietsvermoedend in de hal van het adoptiekantoor te wachten tot we naar binnen mochten, lekker zenuwachtig allebei. Nog snel een foto maken van het bord wat in de hal hangt. En ineens stond hij daar achter ons! Ons kleine mannetje, heel verlegen, maar ook zo dapper want hij liet geen traan. De bikkel. En dapper, dat is ie nog steeds. Er zijn het afgelopen jaar heel wat eerste keren geweest. Leuke dingen zoals zijn welkomsfeestje, zijn verjaardag, de feestdagen. Maar ook minder leuke dingen zoals de ziekenhuisbezoekjes of spannende dingen zoals voor het eerst naar school gaan. En daar slaat onze grote vent zich toch geweldig doorheen.

Vandaag hebben we er een klein feestje van gemaakt. De ochtend begon met een kadootje (natuurlijk iets van Cars, wat anders? ;-) ). Vervolgens een feestje op school, compleet met zingen, een kroon en op de stoel van de juf mogen zitten. Dat laatste vond hij waarschijnlijk het mooiste, Bo is groot fan van zijn juffrouw. Na school even bijkomen en toen gezellig met zijn drieën uit eten geweest. En nu ligt onze prins lekker in zijn bedje te slapen.

Een jaar later… een mooie dag waar we met zijn drieën van hebben genoten… maar dat doen we eigenlijk iedere dag! ;-)