De Zijdemarkt

Vanmorgen was echt een luie zondagmorgen. Lekker uitgeslapen, en uitgebreid ontbeten. Maar daarna was het tijd voor actie, we gingen de (bijna) laatste inkopen doen. In ieder geval moesten we een koffer bijkopen, want we hebben natuurlijk toch weer het een en ander verzameld hier in China :-) Dus we gingen op pad naar de Zijdemarkt, een groot gebouw met 5 verdiepingen vol met kraampjes. Je moet hier ontzettend afdingen, een spelletje waar we steeds beter in worden. Hoewel… de verkopers gaven soms erg snel toe, dus waarschijnlijk betalen we vaak toch nog te veel. Maar goed, we hebben goed geshopt, en zijn blij met de aankopen. Cheng vond er niks aan, die was wat jengelig en viel uiteindelijk uit verveling in slaap. Bo heeft dapper meegelopen langs de kraampjes. Hij werd vaak in het Chinees aangesproken, en soms in het Engels. Maar het boeit hem niet zoveel, hij haalt zijn schouders op, lacht een keer lief en loopt gewoon door.

Terug in het hotel hadden we het vaste programma: Bo en Cheng gingen samen in bad (ze spelen dan echt heel leuk en lief samen), hebben even via Skype naar het thuisfront gezwaaid, en zijn daarna met de groep uit eten gegaan, en na een filmpje liggen de kleine mannetjes nu weer lekker te slapen.

Nu we weer bijna naar huis gaan, willen we jullie nog een stukje over het wennen en hechten van Cheng vertellen. Net als bij Bo 2 jaar geleden, staat ook Cheng zijn wereldje aardig op zijn kop. Cheng was in het kindertehuis niet veel gewend, en hij komt nu in een totaal andere wereld, met heel veel prikkels die hij nog niet kan plaatsen. Daarbij verhuizen we hem weer, inmiddels is dit het 2e hotel, en over 2 dagen naar zijn definitieve thuis. Voor een 3 jarige is dit moeilijk te begrijpen. Ook zal Cheng nog moeten leren dat wij zijn thuisbasis zijn en dat hij op ons kan vertrouwen. We zullen het de komende tijd thuis dan ook heel rustig aan doen, zodat ons mannetje rustig kan wennen.

Morgen ons laatste dagje hier...