We zijn weer thuis

Dinsdagmorgen (in Nederland nog nacht) zijn we om 11.00 uur uit het hotel in Beijing vertrokken. De reis naar het vliegveld ging lekker snel, en ook het inchecken verliep goed. We kregen de vraag of we met zijn vieren bij elkaar wilden zitten. Ja natuurlijk, wat dachten ze dan?! :-) De douane leverde wat meer moeilijkheden op. Het reiskoffertje van Bo werd helemaal leeg gehaald, alle auto’s moesten in een bak en werden een voor een bekeken. Daarna gingen ze nog een keer door de scanner, net als het koffertje, en het koffertje werd nogmaals aan een grondige inspectie onderworpen. Maar toen mochten we gelukkig toch doorlopen, met koffertje en auto’s. Gelukkig maar, want we zouden ook niet hebben geweten hoe we het Bo moesten uitleggen dat zijn auto’s in Beijing zouden moeten blijven…. Nadat we nog even met de groep koffie hadden gedronken, mochten we al snel het vliegtuig in, en op naar Nederland! De vlucht duurde 10 uur, en van tevoren hadden we wel zo onze bedenkingen hoe onze jongens het zouden doen in het vliegtuig. Maar dat viel reuze mee, ze bleven keurig op hun stoel zitten, en vermaakten zich met een filmpje, spelletje, stickers plakken, eten en een slaapje. Cheng heeft een paar uur kunnen slapen, en we moesten hem na de landing wakker maken. En toen waren we weer in Nederland! Eerst een warm welkom van Meiling bij de slurf, vervolgens namen we afscheid van onze reisgenootjes met wie we zo’n fijne en bijzondere tijd hebben gedeeld, en daarna het moment dat we als gezin door de schuifdeuren kwamen en daar onze familie en vrienden zagen staan! In een woord geweldig!! We hebben even iets gedronken en zijn toen met de trein richting Limburg gegaan. Het was een gezellige boel in de trein. Cheng was lekker druk, en heeft de hele weg gelachen en pret gemaakt. Bo was ook zo blij om alle bekende gezichten weer te zien. Op het station stond het volgende welkomst comite klaar, en die brachten ons naar ons mooi versierde huis, waar ook weer mensen op ons wachtten en de beschuiten met muisjes al klaar stonden. We hebben nog koffie gedronken en gekletst, en toen Bo en Cheng naar bed gebracht. Bo was blij weer in zijn eigen bed te liggen. Cheng keek toch wel even bedenkelijk en moest eventjes huilen, maar ging uiteindelijk toch lekker slapen in zijn nieuwe bedje in zijn nieuwe kamertje.

En nu zijn we al weer een paar dagen thuis. En het gaat goed! We hebben alle vier nog last van het tijdsverschil, we hebben op de meest vreemde tijden slaap (of juist niet meer) en honger (of juist niet). Maar Cheng loopt hier rond alsof hij hier al jaren woont, en ook wij hebben het idee dat we al veel langer samen zijn dan 2,5 week. Aan de hond en de kat moet Cheng nog wel erg wennen, daar is hij echt nog bang voor, en je ziet hem denken: wat doen die beesten hier? Maar ook dat zal wel wennen, over een paar weken zijn het vast wel vriendjes. Cheng begint al aardig wat Nederlandse woordjes na te praten, maar hij kletst ook nog hele verhalen in het Chinees. Hij zingt ook liedjes, zo schattig. Maandag gaat Bo na zijn super lange vakantie weer naar school. Dan komt in ieder geval het vaste schoolritme er weer in. Wij hebben lekker nog een week samen vrij, en dan beginnen we ook weer met werken, maar dat doen we voorlopig om en om zodat er altijd een van ons thuis is. Volop tijd om te genieten dus, en dat gaan we de komende tijd ook zeker doen!!