Laatste dag Nanjing

Vannacht ging om 3.45 uur ineens het muziekschaapje aan ;-) Wij vonden het nog een beetje te vroeg om op te staan, gelukkig deelde Bo die mening wel en wilde hij zijn oogjes nog wel een paar uurtjes dicht doen.

Vanmorgen hebben we weer lekker rustig aan gedaan, Bo heeft tijdens en na het ontbijt met zijn vriendinnetje (dochtertje van onze reisgenootjes) gespeeld. We hebben ook het paspoort van Bo gekregen dus we kunnen morgen naar Beijing vliegen. Hij heeft nu nog een Chinees paspoort, straks in Nederland krijgt hij de Nederlandse nationaliteit en dan kunnen we ook een Nederlands paspoort aanvragen.

Vanmiddag zijn we naar Confucius Temple geweest, een hele leuke wijk met veel leuke winkelstraatjes en natuurlijk ook een tempel. Dat winkelen aan Bo niet zo besteed is wisten we al. En als we dat dan toch doen wordt het tijd om pap en mam eens een beetje te testen en wat peuterstreekjes uit te halen, zoals bij ons vandaan lopen, niet meer in de buggy willen, en boos doen als we zeggen dat hij iets niet mag. Wij zijn er blij mee, een teken dat hij zich een beetje veilig gaat voelen bij ons. Maar we hebben 2 speeltjes en een paar schoenen voor Bo geshopt, dus wie weet gaat hij volgende keer graag mee als we gaan winkelen (denk het niet ;-) )

De foto is van het eten van vanavond, hij kan echt al netjes zelf eten en lust heel veel. Wat hij niet zo lekker vindt (komkommer en sla) legt hij gewoon weer terug op de schaal. Ook poetst hij netjes zelf zijn mondje af, zo schattig!

Zoals de meeste van jullie wel weten is Bo een special needs kindje, een kindje met een medisch dossier. Bo heeft een beperking aan zijn linkerbeen en linkerarm, zijn spieren zijn aan die kant slapper. Hierdoor is hij later dan normaal gaan lopen, hij loopt nu goed, soms nog een beetje wankel. Zijn linkerhandje gebruikt hij een stuk minder als zijn rechter, maar hij kan er wel iets mee vastpakken. De fijne motoriek mist hij echter (nog) aan die kant. Als we terug zijn in Nederland gaan we toch een bezoekje brengen aan de kinderarts (dit is normaal voor adoptiekinderen), dan zullen we ook bespreken wat de beste behandeling voor hem is. Hier in China kreeg hij een soort fysiotherapie, zoiets zal het waarschijnlijk in Nederland ook wel worden. Ons valt het in ieder geval heel erg mee. Wij hebben ook heel bewust voor Bo gekozen, en hij is meer dan welkom bij ons!

Nou, ik ga er mee stoppen, de koffers moeten nog ingepakt worden. Morgen worden we om half 10 opgehaald, om 12 uur gaan we vliegen. Raar idee dat we morgen al weer weggaan uit Nanjing, de week is omgevlogen en we zouden hier best nog wat langer willen blijven. Maar Beijing is weer een stapje dichter bij huis, en daar willen we natuurlijk ook wel weer naar toe, al genieten we nu nog even lekker van elkaar en van China!