Officieel onze zoon

Allereerst ieder heel erg bedankt voor de leuke, lieve en ontroerende berichtjes. Jullie hadden misschien tranen in de ogen bij ons verhaal, wij in ieder geval bij jullie reacties! Verder Anke en Leon, vanuit China van harte proficiat met jullie dochter Lieke en Thijs met zijn zijn kleine zusje.

Vannacht hebben we alle 3 goed geslapen. Bo werd om half 7 met een goed humeur wakker. Ook zijn ontbijtje ging er goed in. Kleine kinderen eten hier congee, een soort rijstepap. Wij hebben liever een boterham, maar die lust Bo ook wel.

Om 8.10 uur werden we opgehaald om terug te gaan naar het adoptiekantoor voor het zetten van handtekeningen met rode duimafdruk, en het beantwoorden van vragen. Uiteraard hebben we beloofd goed voor Bo te zullen zorgen. Bo liet het weer allemaal lekker rustig over zich heen komen en stuurde af en toe zijn autootje naar de notaris toe, die kon hier wel om lachen. Bo is nu ook officieel voor de Chinese wet onze zoon, voor ons gevoel was hij dat natuurlijk gisteren al.

Terug in het hotel hebben we lekker gespeeld. Bo vindt boekjes lezen helemaal geweldig. Hij zegt ook veel woordjes al na, we hebben al auto, appel, kaas en konijntje voorbij horen komen. Ook papa en mama kan hij al zeggen, ook al roept hij ons nog niet echt. Maar hij weet wel wie wie is.

Omdat we vanmorgen vroeg op moesten hadden pap en mam zich wel een beetje verheugd op het middagslaapje van Bo, dan konden wij ook even lekker dutten. Helaas dacht zoonlief hier heel anders over, hij hield ons lekker bezig en peinsde er niet over om te gaan slapen. Dan maar in de buggy en naar de supermarkt waar we wat boodschappen hebben gedaan voor het kindertehuis, veel luiers. Het goede nieuws van vanmorgen, we mogen morgen het kindertehuis gaan bezoeken. Bo vindt de buggy erg leuk, zo lang hij maar rijdt. Niet echt een winkeltype, hij is meer van de stevige wandelingen zeg maar.

Vanavond hebben we pizza gegeten bij de Pizzahut, even wat anders dan Chinees, hoewel we het Chinese eten erg lekker vinden en de boerenkool nu nog niet missen. Bo gedroeg zich voorbeeldig, zo lang hij zelf maar mocht eten (met een klein beetje hulp). Gisteren liet hij zich nog geduldig voeren, vandaag liet hij zien dat hij het ook zelf wel kan. Prima natuurlijk, hij eet erg netjes en als er iets valt pakt hij het zelf op en wil het dan alsnog in zijn mondje stoppen.

Bo is een opgewekt mannetje en is gedurende de dag heel blij geweest, met af en toe wat verdrietige momenten. Dan huilt hij heel hard en dikke tranen. Dit komt plotseling op en verandert ook net zo plotseling weer in lachen. Heel normaal natuurlijk, hij krijgt ook flink wat te verwerken, maar we vinden hem wel heel zielig als hij zo hard huilt.

Vanavond ging het slapen gaan wat moeizamer dan gisteren, hij wilde ook echt niet in zijn eigen bedje gaan liggen. Dus is hij lekker tussen ons in op ons bed in slaap gevallen. Daar ligt hij nu nog steeds, we kijken zometeen wel of we hem alsnog in zijn eigen bedje leggen of dat hij bij ons slaapt. In dat geval moeten we hem wel even omdraaien want hij ligt met zijn voetjes op het kussen.

In bad gaan is nog steeds niet aan hem besteed. Maar vanavond heeft hij toegekeken hoe de kindjes van onze reisgenootjes in bad gingen. Misschien helpt het om het minder spannend voor hem te maken. Hij kon in ieder geval wel lachen om hun gespetter, zolang hij zelf maar droog bleef ;-)

Dit was het weer voor vandaag, morgen gaan we naar het kindertehuis van Bo, en zien we dus ook de stad waar hij tot nu toe gewoond heeft. We zijn benieuwd!