Op de fiets naar school

Nou dat gaat het nog niet helemaal worden, maar Bo gaat wel binnenkort naar school en hij kan ook zelf fietsen!

Allereerst de school. We hebben Bo ingeschreven voor de basisschool voor na de zomervakantie als hij 4 jaar is geworden. Vanaf april mag hij waarschijnlijk instromen op de peuterspeelzaal. Dat lijkt misschien snel, maar volgens ons is hij er wel aan toe om wat meer te gaan ontdekken. Hij vindt het heel leuk om met andere kinderen te spelen, en als we ergens komen waar speelgoed is gaat hij meestal meteen spelen. En op deze manier kan hij vast een beetje wennen en hopen we dat de overgang naar groep 1 straks minder groot is. De peuterspeelzaal zit namelijk in hetzelfde gebouw als de basisschool. Natuurlijk laten we hem nog niet alleen gaan, we mogen er bij blijven zolang als nodig is.

Dan het fietsen. Bo heeft een traptractor waar hij helemaal fan van is en waar hij graag op zit. We hebben er een touw aan gemaakt zodat we hem voort kunnen trekken, dat vindt hij geweldig. De trappers draaien rond en zijn voetjes draaien mee. Een paar weken geleden vond hij het nog moeilijk om de beweging te volgen en gleden zijn voetjes regelmatig van de trappers. Maar oefening baart kunst, en nu gaat het al heel goed. Tijd dus om zijn driewieler eens uit te proberen. En na een beetje oefenen, fietst hij nu helemaal zelf! Geweldig om te zien, wij zijn dan ook apetrots op hem. En hij ook op zichzelf, hij heeft een glimlach van oor tot oor als hij rond rijdt.

Vorige week zaterdag zijn we paardjes gaan kijken in Weert. Gelukkig voor Bo waren er ook (oudere) tractoren te zien, die vindt hij toch nog net iets leuker dan de paarden. Hoewel hij het ook erg leuk vindt om op de pony te zitten. Op zijn eigen pony, of op die van zijn vriendinnetje. Alleen poseren voor de foto vond hij iets minder leuk, er kon geen lachje vanaf. Maar goed, in Weert was er ook een ballonnenwedstrijd. Nu hadden we al zo'n vermoeden dat Bo die wedstrijd niet zo’n succes zou vinden. Hij zwaaide vrolijk de ballonnen van andere kindjes na, maar die van hemzelf hield hij stevig vast, die mocht echt de lucht niet in. Dus niks wedstrijd, zijn ballon ging fijn mee naar huis toe. En dat hebben we geweten… toen we thuis waren bleef hij de ballon vast houden. En als hij even iets moest doen waar hij 2 handjes voor nodig had, moesten wij er maar even op passen. We hebben de ballon vastgebonden aan zijn eetstoel, maar dat mocht niet baten. Hij of wij moesten hem vasthouden. Jammer genoeg voor Bo, maar gelukkig voor ons, was de ballon de volgende morgen een stuk kleiner, en wilde hij niet meer weg vliegen… ;-)