Onze aapjes

Vanmorgen hebben we lekker een beetje uitgeslapen, en daarna naar het ontbijt. Nou we gaan geen honger krijgen hier in het hotel :-) In de ontbijtzaal troffen we onze reisgenootjes en konden we gezellig bijpraten, en natuurlijk elkaars kindjes bewonderen. Het zijn allemaal schatjes!! Cheng liet zich meteen van zijn beste kant zien, hij ging helemaal los en werd ontzettend druk. Beetje teveel prikkels tegelijk denken we, dan weet hij nog niet waar de grens ligt, en dan zit er nog geen rem op ons manneke. Eenmaal terug op de kamer zakte zijn drukke bui gelukkig, en konden we met de hele groep vertrekken voor een wandeling door de buurt. Een gedeelte hadden we gisteren al gezien, maar nu kwamen we ook in een heel leuk Chinees straatje uit. We hebben lekker koffie gedronken onderweg, en zijn toen weer terug gelopen naar het hotel.

Vanmiddag was het tijd voor de administratie, want we hebben niet alleen maar vakantie hier, zo af en toe moet er ook nog een beetje gewerkt worden. Maar goed ook, anders zouden we dat misschien wel verleren :-) Het duurde zo’n anderhalf uur, maar alle documenten die we maandag nodig hebben voor Buitenlandse Zaken en de Ambassade hebben we bijeen verzameld. Intussen aten onze aapjes op de kamer lekker een banaantje, dat vinden ze allebei erg lekker.

Om 18.30 uur hadden we afgesproken om met de groep te gaan eten. Chris (onze gids hier in Beijing) nam ons mee naar een restaurant, en daar hebben we heerlijk gegeten (weer met stokjes). Ook onze jongens hebben weer gesmuld. Cheng kan al veel beter maat houden. Begin van de week at hij door tot hij niet meer kreeg, nu geeft hij het al veel beter zelf aan als hij genoeg heeft. Ook Bo geniet van het Chinese eten, hij heeft zeker vier kommetjes leeg gegeten, en daarna nog fruit erachteraan. Nu liggen de mannetjes al weer lekker in bed, helemaal moe van het spelen. Ze slapen allebei binnen 5 minuten als ze naar bed gaan, dus ons hoor je niet klagen!

PS voor Joni: We hebben Bo je tips verteld, maar Bo snapt er nog niet zo veel van dat hij nu in China is. Toen we vroegen waaraan hij kon zien dat we nu in China zijn, zei hij: aan de ballonnen (hij bedoelt de rode lampionnen die overal hangen). Die vindt hij wel mooi. Maar dat geeft niet, we komen hier nog wel een keertje terug als hij wat groter is, dan kan hij dan alles onthouden.

PS2: internet heeft een beetje kuren (net als onze email, ja we zitten bij KPN) dus de foto's laten nog even op zich wachten.......